Ηπατοκυτταρικός Καρκίνος

Πόσο συχνός είναι ο ηπατοκυτταρικός καρκίνος;

Ο ηπατοκυτταρικός καρκίνος είναι ο πιο συχνός τύπος καρκίνου που προέρχεται από το ήπαρ και αποτελεί την πιο συχνή αιτία θανάτου σε ασθενείς με κίρρωση. Για άγνωστους λόγους φαίνεται να εμφανίζεται συχνότερα στους άντρες από ό,τι στις γυναίκες.

Ο κίνδυνος ανάπτυξης ηπατοκυτταρικού καρκινώματος σε κιρρωτικό ήπαρ μετά από 20 χρόνια είναι περίπου 5% στις γυναίκες και 20% στους άντρες. Σχετίζεται συχνά με χρόνια λοίμωξη από ηπατίτιδα Β ή C καθώς και με κατάχρηση αλκοόλ. Σπάνια νοσήματα, όπως η αιμοχρωμάτωση και η ανεπάρκεια α-1 αντιθρυψίνης, αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ηπατοκυτταρικού καρκίνου.

Σε ασθενείς με κίρρωση, η ανάπτυξη ηπατοκυτταρικού καρκινώματος οδηγεί συχνά σε ταχεία επιδείνωση της ήδη διαταραγμένης ηπατικής λειτουργίας γεγονός που μπορεί να καθυστερήσει τη διάγνωση, καθώς μπορεί να θεωρηθεί εσφαλμένα ως εξέλιξη της κίρρωσης. Τα συμπτώματα είναι μη ειδικά καθώς οφείλονται κυρίως στην υποκείμενη κίρρωση και περιλαμβάνουν πόνο στην κοιλιά, ίκτερο (κίτρινο χρώμα του δέρματος και των επιπεφυκότων), ασκίτη (συλλογή υγρού στην κοιλιά), διαταραχές στην πήξη του αίματος με εκχυμώσεις δέρματος ή αιμορραγικές εκδηλώσεις, ανορεξία, απώλεια βάρους, ναυτία και έμετοι. Σε ασθενείς χωρίς κίρρωση μπορεί να εμφανίζεται μόνο με άλγος στην κοιλιά και ψηλαφητή μάζα στην περιοχή του ήπατος. Είναι δυνατόν επίσης να εκδηλωθούν συμπτώματα όπως διάχυτα άλγη από μεταστατική νόσο των οστών.

Ποιες είναι σήμερα οι διαθέσιμες θεραπείες;

Αναλόγως με την έκταση της νόσου ακολουθούνται τοπικές ή συστηματικές θεραπείες: χειρουργική εξαίρεση, λιγότερο επεμβατικές τεχνικές όπως θερμοκαυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες ή με ραδιοκύματα, ενδοαρτηριακός εμβολισμός, χημειοεμβολισμός και κρυοπηξία, θεραπείες με ειδικά φάρμακα που εμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων και προάγουν την απόπτωση τους και τέλος χημειοθεραπεία.