Μεσοθηλίωμα

Επιδημιολογία
Παράγοντες Κινδύνου-Πρόληψη
Συμπτωματολογία
Διαγνωστική Προσέγγιση
Θεραπευτική Αντιμετώπιση

Πόσο συχνό είναι το μεσοθηλίωμα;

Η συχνότητα εμφάνισης του μεσοθηλιώματος τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αύξηση. Στις Η.Π.Α. κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 2.000 νέες περιπτώσεις μεσοθηλιώματος.

Ποιοι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν από μεσοθηλίωμα;

Το μεσοθηλίωμα στη συντριπτική πλειοψηφία του σχετίζεται με έκθεση σε αμίαντο. Οι εργαζόμενοι σε περιβάλλον που υπάρχουν ίνες αμιάντου, παρουσιάζουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης μεσοθηλιώματος, ενώ στο 70 – 80% όλων των περιπτώσεων μεσοθηλιώματος υπάρχει επαγγελματική έκθεση σε ίνες αμιάντου. Το κάπνισμα από μόνο του ως παράγοντας κινδύνου δεν έχει βρεθεί να αυξάνει την συχνότητα εμφάνισης μεσοθηλιώματος, αλλά ο συνδυασμός καπνίσματος και επαγγελματικής έκθεσης στον αμίαντο αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου στην περιοχή του αναπνευστικού συστήματος γενικότερα. Όσο πιο μεγάλη η έκθεση, τόσο μεγαλύτερος και ο κίνδυνος, ενώ είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι μπορεί να μεσολαβήσουν ακόμα και 40 χρόνια από την έκθεση στον αμίαντο μέχρι τη διάγνωση μεσοθηλιώματος. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει όχι μόνο η βαρύτητα αλλά και η συχνότητα της έκθεσης. Με άλλα λόγια όσο πιο επιβαρυμένο είναι σε αμίαντο το εργασιακό περιβάλλον και όσο περισσότερα χρόνια εργάζεται κανείς στο περιβάλλον αυτό, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης μεσοθηλιώματος.

Υπάρχουν συμπτώματα ενδεικτικά του μεσοθηλιώματος;

Τα συμπτώματα που παρουσιάζονται είναι μη ειδικά του μεσοθηλιώματος και εμφανίζονται συχνά και στα πλαίσια άλλων νοσημάτων. Το συχνότερο σύμπτωμα του μεσοθηλιώματος είναι η δύσπνοια λόγω υπεζωκοτικής συλλογής (παρουσία υγρού στο θώρακα). Μπορεί επίσης να παρατηρείται θωρακαλγία, βήχας και εύκολη κόπωση. Στις περιπτώσεις που προσβάλλεται από μεσοθηλίωμα το περιτόναιο εκδηλώνεται κοιλιακή διάταση λόγω ασκίτη (συσσώρευση υγρού στην κοιλιά), κοιλιακό άλγος, ανορεξία και απώλεια βάρους.

Σε ποιες εξετάσεις υποβάλλεται ένας ασθενής με υποψία μεσοθηλιώματος;

Επί υποψίας μεσοθηλιώματος, η ακτινογραφία θώρακος θα αναδείξει την παρουσία υπεζωκοτικής συλλογής. Η αξονική τομογραφία θώρακος στη συνέχεια θα δώσει πιο ακριβείς πληροφορίες για το μέγεθος της υπεζωκοτικής συλλογής, για ογκόμορφες βλάβες στον υπεζωκότα (την έκταση και την εντόπισή τους) και για περαιτέρω παθολογικά ευρήματα στο πνευμονικό παρέγχυμα ή στους λεμφαδένες. Για τη σταδιοποίηση της νόσου θα χρειαστεί επιπλέον αξονική τομογραφία κοιλίας.

Πως τίθεται η διάγνωση του μεσοθηλιώματος;

Η διάγνωση του μεσοθηλιώματος τίθεται με κυτταρολογική εξέταση πλευριτικού υγρού που λαμβάνεται με παρακέντηση ή με βιοψία υπεζωκότα μέσω θωρακοσκόπησης.

Ποιες είναι σήμερα οι διαθέσιμες θεραπείες;

Η θεραπεία του μεσοθηλιώματος εξαρτάται από την εντόπιση, το στάδιο της νόσου, την ηλικία και τη γενική κατάσταση του ασθενούς. Στις θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνονται το χειρουργείο, η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία ή και συνδυασμός αυτών. Η χημειοθεραπεία αποτελεί τη συχνότερα χρησιμοποιούμενη θεραπεία για το μεσοθηλίωμα, ενώ πρόσφατα χρησιμοποιείται και η ανοσοθεραπεία. Η ακτινοθεραπεία συνήθως χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τη χειρουργική θεραπεία ή και τη χημειοθεραπεία, και συχνότερα ανακουφιστικά σε περιπτώσεις άλγους λόγω προσβολής του θωρακικού τοιχώματος.