Καρκίνος Θυροειδή

Πόσο συχνός είναι ο καρκίνος του θυρεοειδούς;

Είναι συχνότερος στις γυναίκες (περίπου τριπλάσιος) και υπολογίζεται ότι περίπου το 1,2 % του πληθυσμού θα εμφανίσει κάποια μορφή καρκίνου θυρεοειδούς.

Ποιοι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν από καρκίνο του θυρεοειδούς;

Στους παράγοντες κινδύνου συμπεριλαμβάνονται η έκθεση σε ακτινοβολία (ακόμα και αν αυτή συνέβη 10-30 χρόνια νωρίτερα), η παχυσαρκία και διάφορα γενετικά σύνδρομα πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας.

Υπάρχουν συμπτώματα ενδεικτικά του καρκίνου του θυρεοειδούς;

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς συνήθως δεν εμφανίζει συμπτώματα. Κάποιες φορές οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν ένα ψηλαφητό μόρφωμα στην περιοχή του τραχήλου (από όζο στο θυρεοειδή ή παθολογικούς λεμφαδένες), που γίνεται αντιληπτό από τους ίδιους ή από τους οικείους του. Σπανιότερα μπορεί να εμφανίζουν βράγχος ή αλλαγή στη χροιά της φωνής, βήχα και αίσθημα πνιγμονής και πολύ σπάνια πόνο στο λαιμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά ο καρκίνος του θυρεοειδούς ανακαλύπτεται τυχαία στο πλαίσιο απεικονιστικού ελέγχου του θυρεοειδούς ή του τραχήλου, που γίνεται για άλλους λόγους.

Σε ποιες εξετάσεις υποβάλλεται ένας ασθενής με υποψία καρκίνου του θυρεοειδούς;

Η πιο εύκολη και αξιόπιστη εξέταση για τον έλεγχο του θυρεοειδούς είναι το υπερηχογράφημα, με το οποίο διαπιστώνεται η παρουσία όζων, το μέγεθος τους και χαρακτηριστικά ύποπτα για καρκίνο. Με υπερηχογράφημα μπορεί να γίνει επίσης η συγκριτική παρακολούθηση των όζων και η παρακέντηση τους με λεπτή βελόνα (FNA) για κυτταρολογική εξέταση.

Όλοι οι όζοι του θυρεοειδούς θα πρέπει να παρακκεντηθούν;

Πρέπει να σημειωθεί ότι όζους του θυρεοειδούς εμφανίζει αρκετά μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ωστόσο λιγότερο από το 10% είναι κακοήθεις. Οι όζοι που χρήζουν παρακέντησης είναι όσοι που παρουσιάζουν μέγεθος πάνω από 1 εκατοστό ή ταχεία αύξηση του μεγέθους τους και αυτοί που έχουν υπερηχογραφικά ευρήματα ύποπτα για κακοήθεια, όπως ανώμαλα όρια, αυξημένη αγγείωση και μικροαποτιτανώσεις.

Πως τίθεται η διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς;

Η οριστική διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς τίθεται με την ιστολογική εξέταση βιοψίας που έχει ληφθεί συνήθως δια λεπτής βελόνας υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση.

Ποιες είναι σήμερα οι διαθέσιμες θεραπείες;

Η θεραπεία των καλά διαφοροποιημένων θυρεοειδικών καρκινωμάτων βασίζεται στη χειρουργική αντιμετώπιση με ολική (ή υφολική) θυρεοειδεκτομή και λεμφαδενικό καθαρισμό τραχήλου. Ακολουθεί θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται για τοπικά προχωρημένη νόσο ή για περιπτώσεις υποτροπής και η χημειοθεραπεία και οι στοχεύουσες θεραπείες για μεταστατικά καρκινώματα.